ΤΑ "ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ" ΚΑΙ Η ΑΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΣΤΑ ΑΕΙ
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΘΕΟΤΟΚΑ
Η απόφαση εκκρεμούσε από τον Φλεβάρη του 2006. Λίγο πριν δοθεί, δηλαδή, στη δημοσιότητα από το υπουργείο Παιδείας το περίφημο προσχέδιο του νόμου-πλαίσιο για τη νεοφιλελεύθερη "μεταρρύθμιση". Ένα, ωστόσο, από τα ελάχιστα θετικά εκείνου του προσχεδίου ήταν η πρόβλεψη του άρθρου 18, ότι "οι Σχολές ή τα Τμήματα υποχρεούνται να διατηρούν στον διαδικτυακό τους τόπο βιογραφικά σημειώματα με τις σπουδές, την επιστημονική εμπειρία, το ερευνητικό έργο και τις κυριότερες επιστημονικές δημοσιεύσεις των μελών ΔΕΠ ή Ε.Π. που απασχολούν, με την επιφύλαξη των διατάξεων της κείμενης νομοθεσίας περί προστασίας προσωπικών δεδομένων. Ειδικότερα, οι Σχολές ή τα Τμήματα υποχρεούνται να διαθέτουν στον διαδικτυακό τους τόπο πλήρη πληροφόρηση σχετικά με τις διαδικασίες κρίσης των μελών ΔΕΠ". Μπροστά στην αναπάντεχη αυτή εξέλιξη, η Αρχή ανέβαλε τη συζήτηση του καυτού αυτού θέματος.
Στο τελικό σχέδιο νόμου που έφερε η κυβέρνηση προς ψήφιση στη Βουλή τη σχετική πρόβλεψη την έφαγε το μαύρο φίδι. Εξαφανίστηκε. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με τροπολογία του, ζήτησε την επαναφορά της με την προσθήκη ότι "οι Σχολές ή τα Τμήματα υποχρεούνται να διαθέτουν στον διαδικτυακό τους τόπο πλήρη πληροφόρηση σχετικά με τις διαδικασίες κρίσης των μελών ΔΕΠ. Τα πρακτικά προκηρύξεων, συγκρότησης εκλεκτορικών σωμάτων και εισηγητικών επιτροπών, οι εισηγητικές εκθέσεις και τα πρακτικά κρίσης κάθε μέλους ΔΕΠ δημοσιοποιούνται και αναρτώνται στις ιστοσελίδες του Τμήματος". Τελικά, στον νόμο που ψηφίστηκε δεν περιλήφθηκε καμία πρόβλεψη για τη δημοσίευση των σχετικών με τις εκλογές και τις εξελίξεις των μελών ΔΕΠ. Πρόκειται για μια ακόμη νίκη της πανεπιστημιακής συντήρησης και των πελατειακών δικτύων στα ΑΕΙ, που φοβούνται τη διαφάνεια και τη δημοσιότητα σαν τις αμαρτίες τους. Κατά τ' άλλα, σπρώχνονται, κεκλεισμένων των θυρών, ποιος θα πρωτοφωνάξει περί "αξιολόγησης" και "κοινωνικής λογοδοσίας".
Δώδεκα μόλις μέρες μετά τη δημοσίευση στο ΦΕΚ του νέου νόμου-πλαίσιο, η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων συνεδρίασε με καθυστέρηση ενός και πλέον έτους για να εξετάσει το εκκρεμούν θέμα περί δημοσίευσης των πρακτικών. Στη συνεδρίαση μετείχαν, πέραν του προέδρου της Αρχής, άλλα έξι τακτικά ή αναπληρωματικά μέλη. Μεταξύ τους τέσσερις καθηγητές ΑΕΙ, ένας εκ των οποίων και ο εισηγητής του θέματος. Αγνοώ αν η απόφαση ήταν ομόφωνη ή όχι.
Αφού, λοιπόν, δεν άλλαξε ο νόμος, τότε εξακολουθεί να ισχύει ο παλιός, ο 2083/1992. Κι εκεί συνεχίζει να προβλέπεται ρητά ότι "τα πρακτικά των διαδικασιών εκλογής και εξέλιξης μέλους ΔΕΠ δημοσιεύονται κάθε χρόνο σε ιδιαίτερο τόμο με ευθύνη του αντίστοιχου Τμήματος και είναι προσιτά σε κάθε ενδιαφερόμενο".
Η ερμηνεία που έδωσαν τα μέλη της Αρχής στη διατύπωση "δημοσιεύονται κάθε χρόνο σε ιδιαίτερο τόμο" ήταν ότι τα πρακτικά πρέπει να εκτυπώνονται και να δένονται σε ένα (1) αντίτυπο για να μπορεί, αν θέλει, να τα βλέπει ο κάθε ενδιαφερόμενο. Διότι ο νόμος δεν λέει "τόμους" στον πληθυντικό, αλλά "τόμο" στον ενικό αριθμό. Σύμφωνα, λοιπόν, με την Αρχή θα πρέπει να λέμε στο εξής ότι η περίοδος του Καποδίστρια περιέχεται στους τρίτους τόμους των Απομνημονευμάτων του Κασομούλη, μιας και τυπώθηκαν περισσότερα από ένα αντίτυπα του έργου. Όσο για το "δημοσιεύονται" που προβλέπει ρητά ο νόμος, αυτό ας το πάρει το ποτάμι.
Εν τέλει, σύμφωνα με την ακραία συσταλτική [παρ]ερμηνεία του νόμου από την Αρχή, δεν επιτρέπεται η δημόσια έκθεση "των αξιολογήσεων, των σπουδών, της επιστημονικής διαδρομής, της επαγγελματικής και διδακτικής εμπειρίας" των πανεπιστημιακών, διότι όλα αυτά αποτελούν "προσωπικά δεδομένα". Η δημοσίευση, δηλαδή, των εισηγητικών εκθέσεων και των πρακτικών παρέχει "πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα των υποψηφίων σε απεριόριστο αριθμό ενδιαφερομένων οπουδήποτε κι αν βρίσκονται αυτοί, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, και σ' οποιαδήποτε στιγμή". Και ως εκ τούτου, "η δημοσίευση των εισηγητικών εκθέσεων και των πρακτικών εκλογής και εξέλιξης των μελών ΔΕΠ προσκρούει στην προστασία των προσωπικών δεδομένων και του πληροφοριακού αυτοκαθορισμού των υποψηφίων και των μελών ΔΕΠ [...]. Υπερισχύει η προστασία των προσωπικών δεδομένων από την αρχή της διαφάνειας".
"Η δημοσίευσις είναι ψυχή της Δημοκρατίας", έλεγε εκείνος ο Ελβετός τυπογράφος που άφησε τα κόκαλά του στο Μεσολόγγι. Δεν πα' να 'λεγε; Κατά την Αρχή, της δημοσίευσης προέχει η "προστασία των προσωπικών δεδομένων" και ο "πληροφοριακός αυτοκαθορισμός". Ο Μάγερ και οι εγγυήσεις της διαφάνειας μπερδεύονται με τον κ. Μάκη Τρανταφυλλόπουλο και τη Ζούγκλα του. Κι ας ορίζει το Σύνταγμα ότι οι πανεπιστημιακοί είναι "δημόσιοι λειτουργοί". Κι ας επιβάλλει ο νόμος ρητά τη δημοσιότητα στις διαδικασίες εκλογής και εξέλιξής τους για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Κι ας ορίζει το άρθρο 5 του ν. 2472/97 περί "δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα" ότι η δημοσίευσή τους επιτρέπεται και χωρίς τη συγκατάθεση του ενδιαφερομένου, όταν αυτό επιβάλλεται από το νόμο ή όταν αφορά την εκτέλεση έργου δημόσιου συμφέροντος ή έργου που εμπίπτει στην άσκηση δημόσιας εξουσίας και εκτελείται από δημόσια αρχή.
Ας μάθουν επιτέλους ότι η υπεράσπιση του δημοσίου και ακαδημαϊκού πανεπιστημίου δεν είναι κούφια λόγια. Το θέμα της διαφάνειας και την δημοσιότητας για όλες τις δραστηριότητες των ΑΕΙ θα αποτελέσει μια από τις αιχμές του πανεπιστημιακού κινήματος στη νέα πανεπιστημιακή χρονιά που ξεκινά.
Από την ''ΑΥΓΗ'' Η Πρωινή Εφημερίδα της Αριστεράς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου