ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ

Αποκλείονται οι εξετάσεις για την έναρξη ειδικότητας

Τη διαβεβαίωση ότι δεν πρόκειται να καθιερωθούν εξετάσεις για την έναρξη της εκπαίδευσης στην ιατρική ειδικότητα έδωσε χθες ο υφυπουργός Υγείας Γ. Παπαγεωργίου στους εκπροσώπους του συλλόγου φοιτητών της Ιατρικής Σχολής Αθήνας, με τους οποίος συναντήθηκε, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Υγείας. Επίσης, ο Γ. Παπαγεωργίου διαβεβαίωσε τους φοιτητές ότι δεν τίθεται θέμα λήψης ειδικότητας σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου. Ακόμη, ο υφυπουργός Υγείας τόνισε στους εκπροσώπους των φοιτητών ότι μηχανογραφείται πλήρως το σύστημα υπηρεσίας υπαίθρου, δηλαδή το αγροτικό ιατρείο, ώστε να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για την προκήρυξη θέσεων, αλλά και για να υπάρχει η δυνατότητα ταχύτερης αναπλήρωσης αγροτικών γιατρών, ενώ ανέφερε ότι το υπουργείο Υγείας επεξεργάζεται δίκαιη και αντικειμενική λύση στο θέμα της μοριοδότησης των αποφοίτων Ιατρικών σχολών του εξωτερικού για την πρόσληψη σε υπηρεσία υπαίθρου.

Από ''Η ΑΥΓΗ'' η Πρωινή Εφημερίδα της Αριστεράς

Σχόλιο

Πρόκειται σαφώς για μία σημαντική δέσμευση η οποία όμως πρέπει να αποδειχθεί και στην πράξη. Δεδομένου οτι ο χρόνος για την έναρξη της ειδικότητας είναι ήδη αρκετά μεγάλος και τα μετέπειτα επαγγελματικά δικαιώματα αμφίβολα οποιαδήποτε τέτοια σκέψη θα αποτελουσε καταστροφή για εμάς τους φοιτητές της Ιατρικής. Ωστόσο στο θέμα της ειδικότητας παραμένουν ανοιχτά πολλά ζητήματα με κυρίαρχο τον χρόνο αναμονής.Καλούμε το αρμόδιο υπουργείο Υγείας να λάβει άμεσα μέτρα για το συγκεκριμένο ζήτημα διότι απο οτι φαίνεται δεν υπάρχει παρόμοια πολιτική βούληση. Ολοι γνωρίζουμε τα τεράστια ελλείματα των νοσοκομείων σε ιατρικό προσωπικό αρα υπάρχουν πάρα πολλές κενές θέσεις που μπορούν άμεσα να καλυφθούν. Όμως ορισμένοι δυστυχώς θεωρούν σημαντικότερο την ίδρυση για παράδειγμα της Αγροφυλακής. Για εκεί λεφτά από πού υπάρχουν??? Ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματα του.

Οσο αφορά το ζήτημα της μοριοδότησης για το αγροτικό θεωρούμε αδιανόητο να μοριοδοτούνται οι απόφοιτοι των σχολών του εξωτερικού απο την ημερομηνία απόκτησης του πτυχίου τους και όχι απο την ημερομηνία αναγνώρισης του απο τα αρμόδια ελληνικά όργανα.

Θα θέλαμε ακόμη να τονίσουμε τις συντονισμένες προσπάθειες που κατέβαλλαν οι συνάδελφοι στην Αθήνα όταν εδώ στη Θεσσαλονίκη κάποιοι μεθοδικά (ΔΑΠ, ΠΑΣΠ) σιωπούσαν για τα συγκεκριμένα γεγονότα.

ΔΙΚΤΥΟ ΙΑΤΡΙΚΗΣ Α.Π.Θ.

ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

Καλούμε όλους τους φοιτητές στην πανεκπαιδευτική πορεία αύριο Πέμπτη 18/10/2007 για την διαφύλαξη του άρθρου 16, την απόσυρση του νέου νόμου-πλαισίου και την μη εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας 36/2005.

Προσυγκέντρωση στο Πολυτεχνείο στις 11.00 π.μ.
Ο αγώνας συνεχίζεται...

ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΦΤΩΧΕΙΑ

Σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη το 40% των φτωχοελλήνων

ΖΩΗ ΜΕ 850 ευρώ ΤΟ ΜΗΝΑ

Της ΜΑΙΡΗΣ ΠΙΝΗ

Το 21% των κατοίκων της Ελλάδας βρίσκεται επισήμως κάτω από το όριο της φτώχειας και αμείβεται με 850 ευρώ μηνιαίως.

Οι γυναίκες (20,9%), οι ηλικιωμένοι άνω των 65 ετών (27,9%) και οι νέοι 16-24 ετών (22,7%) είναι οι τρεις κατηγορίες πολιτών στην Ελλάδα που μαστίζονται περισσότερο από τη φτώχεια.

Το 40% των φτωχών κατοικούν σε Αθήνα και σε Θεσσαλονίκη. Τα «γκέτο» των φτωχών των μεγάλων πόλεων αποτελούνται από ανέργους, γυναίκες, ηλικιωμένους και νέους.

Τα μεγέθη αναφέρθηκαν σήμερα από πανεπιστημιακούς όπως είναι: οι κυρίες Λούκα Κατσέλη και Αλίκη Γιωτοπούλου-Μαραγκοπούλου, πρόεδρος του Ιδρύματος Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΙΜΔΑ), καθώς και ο Λίνος-Αλέξανδρος Σισιλιάνος, επιστημονικός διευθυντής ΙΜΔΑ, στο πλαίσιο Συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν στο Ιδρυμα Μαραγκοπούλου, με αφορμή τη 17η Οκτωβρίου, που είναι αφιερωμένη στον Παγκόσμιο Αγώνα κατά της Φτώχειας.

Οι ομιλητές ανέφεραν ότι στην Ε.Ε. των 25 η φτώχεια αντιστοιχεί στο 16%, έχουσα αυξητικές τάσεις.

Για την Ελλάδα προσέθεσαν ότι το 50% του πληθυσμού βιώνει υψηλό βαθμό δυσκολίας στην ικανοποίηση των βασικών του αναγκών και αναγκάζεται να καταφύγει στο δανεισμό από τις τράπεζες μέσω καταναλωτικών δανείων και πιστωτικών καρτών, για να αντιμετωπίσει πάγια έξοδα. Αντλώντας στοιχεία από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, ανέφεραν ότι σήμερα μόνο το 20% του πληθυσμού μπορεί να καλύψει τις βασικές του ανάγκες, αφού το 80% όσων εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα αμείβεται με λιγότερα από 1.000 ευρώ μηνιαίως.

Η κ. Μαραγκοπούλου είπε για τις νέες μορφές εργασίας, άτυπες ή ελαστικότερες, ότι δημιουργούν αυξημένες ανισότητες μεταξύ των εργαζομένων και ως προς την αμοιβή και ως προς την κοινωνική ασφάλιση. Εφαρμόζονται κυρίως στις γυναίκες εργαζόμενες, αυξάνοντας την ανισότητα. «Η πρόωρη συνταξιοδότηση των γυναικών είναι ένδειξη ανισότητας σε βάρος τους και όχι εύνοιας», ανέφερε. Χαρακτήρισε «αστείο» τον ισχυρισμό των βαρών της περιποίησης των παιδιών τους στα 60 χρόνια τους! Πρόκειται για τη φροντίδα και περιποίηση των γέρων και των εγγονιών. «Αυτές οι υποχρεώσεις, πρέπει να αποτελούν καθήκοντα της Πολιτείας» είπε.

Ο κ. Σισιλιάνος επισήμανε ότι το πρόβλημα της φτώχεια επιτείνεται τόσο σε παγκόσμιο όσο και σε εθνικό επίπεδο. Το χάσμα του «πλούσιου Βορρά» και του «φτωχού Νότου» πλήττει και την ανεπτυγμένη Ελλάδα. Επικαλούμενος έρευνα του Πανεπιστημίου του Καναδά ανέφερε ότι το πλουσιότερο 10% παγκοσμίως κατέχει το 85% του παγκόσμιου πλούτου, ενώ αντίθετα το φτωχότερο 50% έχει στην κατοχή του σχεδόν το 1% του παγκόσμιου πλούτου.

Τέλος, οι ομιλητές ζήτησαν από την κυβέρνηση δίκαιη κατανομή του εθνικού εισοδήματος. Περιφρούρηση και ανάπτυξη των δημόσιων συλλογικών αγαθών (υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση). Ενεργές πολιτικές απασχόλησης, ιδιαίτερα για τους νέους, τις γυναίκες και τους συνταξιούχους. Αναδιάρθρωση της παραγωγής. Πρόσβαση στη διά βίου εκπαίδευση και ενεργή συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στην καταπολέμηση της φτώχειας και των κοινωνικών ανισοτήτων.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/10/2007

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ

Δ. Τριχόπουλος: Σεβασμό στον ασθενή

"(Η πρόσφατη τηλεοπτική αντιπαράθεση των γιατρών) εξετράπη της ιατρικής δεοντολογίας. Σύμφωνα με τον Ιπποκρατικό νόμο, η πρώτη μας προτεραιότητα πρέπει να είναι η υπηρεσία του ασθενούς. Πρέπει να σκεφτόμαστε τον ασθενή και αν οι συζητήσεις μας μπορεί να φθάσουν στα αυτιά του και να γίνει κοινωνός των αντιπαραθέσεών μας. Δεν συμφωνώ και δεν εγκρίνω αυτόν το θόρυβο. Ένας άνθρωπος υποφέρει και αγωνίζεται. Κάποτε στη ζωή μας όλοι θα περάσουμε από αυτή τη θέση". Λιτός, σαφής και καταδικαστικός για την άγρια δημόσια κόντρα μεταξύ πανεπιστημιακών γιατρών σχετικά με την ορθότητα της αρχικής επιλογής για μεταμόσχευση ήπατος στον αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χριστόδουλο ήταν ο διεθνούς κύρους Έλληνας καθηγητής Επιδημιολογίας και ακαδημαϊκός Δημ. Τριχόπουλος, στη συνέντευξή του στην "Ελευθεροτυπία" της περασμένης Κυριακής. Ο Δημ. Τριχόπουλος υπήρξε ο ίδιος καρκινοπαθής και δεν τοποθετείται στο θέμα μόνο θεωρητικά και από θέση αρχής. "Ο καρκίνος -τονίζει- είναι η πιο δημοκρατική νόσος".

Συντάκτης :
Βενιζέλος Βασίλης

Από '' Η ΑΥΓΗ'' Η Πρωινή Εφημερίδα της Αριστεράς

ΑΕΙ

ΤΑ "ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ" ΚΑΙ Η ΑΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΣΤΑ ΑΕΙ

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΘΕΟΤΟΚΑ

Πριν από μερικούς μήνες, με την υπ' αριθμό 27/207 απόφασή της, η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων έκρινε ότι η δημοσίευση σε πολλαπλά αντίτυπα ή στο Διαδίκτυο των εισηγητικών εκθέσεων και των πρακτικών των διαδικασιών εκλογής και εξέλιξης των μελών του Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού των ΑΕΙ αντίκειται στις προβλέψεις του νόμου Ν. 2472/1997 για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
Η απόφαση εκκρεμούσε από τον Φλεβάρη του 2006. Λίγο πριν δοθεί, δηλαδή, στη δημοσιότητα από το υπουργείο Παιδείας το περίφημο προσχέδιο του νόμου-πλαίσιο για τη νεοφιλελεύθερη "μεταρρύθμιση". Ένα, ωστόσο, από τα ελάχιστα θετικά εκείνου του προσχεδίου ήταν η πρόβλεψη του άρθρου 18, ότι "οι Σχολές ή τα Τμήματα υποχρεούνται να διατηρούν στον διαδικτυακό τους τόπο βιογραφικά σημειώματα με τις σπουδές, την επιστημονική εμπειρία, το ερευνητικό έργο και τις κυριότερες επιστημονικές δημοσιεύσεις των μελών ΔΕΠ ή Ε.Π. που απασχολούν, με την επιφύλαξη των διατάξεων της κείμενης νομοθεσίας περί προστασίας προσωπικών δεδομένων. Ειδικότερα, οι Σχολές ή τα Τμήματα υποχρεούνται να διαθέτουν στον διαδικτυακό τους τόπο πλήρη πληροφόρηση σχετικά με τις διαδικασίες κρίσης των μελών ΔΕΠ". Μπροστά στην αναπάντεχη αυτή εξέλιξη, η Αρχή ανέβαλε τη συζήτηση του καυτού αυτού θέματος.
Στο τελικό σχέδιο νόμου που έφερε η κυβέρνηση προς ψήφιση στη Βουλή τη σχετική πρόβλεψη την έφαγε το μαύρο φίδι. Εξαφανίστηκε. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με τροπολογία του, ζήτησε την επαναφορά της με την προσθήκη ότι "οι Σχολές ή τα Τμήματα υποχρεούνται να διαθέτουν στον διαδικτυακό τους τόπο πλήρη πληροφόρηση σχετικά με τις διαδικασίες κρίσης των μελών ΔΕΠ. Τα πρακτικά προκηρύξεων, συγκρότησης εκλεκτορικών σωμάτων και εισηγητικών επιτροπών, οι εισηγητικές εκθέσεις και τα πρακτικά κρίσης κάθε μέλους ΔΕΠ δημοσιοποιούνται και αναρτώνται στις ιστοσελίδες του Τμήματος". Τελικά, στον νόμο που ψηφίστηκε δεν περιλήφθηκε καμία πρόβλεψη για τη δημοσίευση των σχετικών με τις εκλογές και τις εξελίξεις των μελών ΔΕΠ. Πρόκειται για μια ακόμη νίκη της πανεπιστημιακής συντήρησης και των πελατειακών δικτύων στα ΑΕΙ, που φοβούνται τη διαφάνεια και τη δημοσιότητα σαν τις αμαρτίες τους. Κατά τ' άλλα, σπρώχνονται, κεκλεισμένων των θυρών, ποιος θα πρωτοφωνάξει περί "αξιολόγησης" και "κοινωνικής λογοδοσίας".
Δώδεκα μόλις μέρες μετά τη δημοσίευση στο ΦΕΚ του νέου νόμου-πλαίσιο, η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων συνεδρίασε με καθυστέρηση ενός και πλέον έτους για να εξετάσει το εκκρεμούν θέμα περί δημοσίευσης των πρακτικών. Στη συνεδρίαση μετείχαν, πέραν του προέδρου της Αρχής, άλλα έξι τακτικά ή αναπληρωματικά μέλη. Μεταξύ τους τέσσερις καθηγητές ΑΕΙ, ένας εκ των οποίων και ο εισηγητής του θέματος. Αγνοώ αν η απόφαση ήταν ομόφωνη ή όχι.
Αφού, λοιπόν, δεν άλλαξε ο νόμος, τότε εξακολουθεί να ισχύει ο παλιός, ο 2083/1992. Κι εκεί συνεχίζει να προβλέπεται ρητά ότι "τα πρακτικά των διαδικασιών εκλογής και εξέλιξης μέλους ΔΕΠ δημοσιεύονται κάθε χρόνο σε ιδιαίτερο τόμο με ευθύνη του αντίστοιχου Τμήματος και είναι προσιτά σε κάθε ενδιαφερόμενο".
Η ερμηνεία που έδωσαν τα μέλη της Αρχής στη διατύπωση "δημοσιεύονται κάθε χρόνο σε ιδιαίτερο τόμο" ήταν ότι τα πρακτικά πρέπει να εκτυπώνονται και να δένονται σε ένα (1) αντίτυπο για να μπορεί, αν θέλει, να τα βλέπει ο κάθε ενδιαφερόμενο. Διότι ο νόμος δεν λέει "τόμους" στον πληθυντικό, αλλά "τόμο" στον ενικό αριθμό. Σύμφωνα, λοιπόν, με την Αρχή θα πρέπει να λέμε στο εξής ότι η περίοδος του Καποδίστρια περιέχεται στους τρίτους τόμους των Απομνημονευμάτων του Κασομούλη, μιας και τυπώθηκαν περισσότερα από ένα αντίτυπα του έργου. Όσο για το "δημοσιεύονται" που προβλέπει ρητά ο νόμος, αυτό ας το πάρει το ποτάμι.
Εν τέλει, σύμφωνα με την ακραία συσταλτική [παρ]ερμηνεία του νόμου από την Αρχή, δεν επιτρέπεται η δημόσια έκθεση "των αξιολογήσεων, των σπουδών, της επιστημονικής διαδρομής, της επαγγελματικής και διδακτικής εμπειρίας" των πανεπιστημιακών, διότι όλα αυτά αποτελούν "προσωπικά δεδομένα". Η δημοσίευση, δηλαδή, των εισηγητικών εκθέσεων και των πρακτικών παρέχει "πρόσβαση στα προσωπικά δεδομένα των υποψηφίων σε απεριόριστο αριθμό ενδιαφερομένων οπουδήποτε κι αν βρίσκονται αυτοί, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, και σ' οποιαδήποτε στιγμή". Και ως εκ τούτου, "η δημοσίευση των εισηγητικών εκθέσεων και των πρακτικών εκλογής και εξέλιξης των μελών ΔΕΠ προσκρούει στην προστασία των προσωπικών δεδομένων και του πληροφοριακού αυτοκαθορισμού των υποψηφίων και των μελών ΔΕΠ [...]. Υπερισχύει η προστασία των προσωπικών δεδομένων από την αρχή της διαφάνειας".
"Η δημοσίευσις είναι ψυχή της Δημοκρατίας", έλεγε εκείνος ο Ελβετός τυπογράφος που άφησε τα κόκαλά του στο Μεσολόγγι. Δεν πα' να 'λεγε; Κατά την Αρχή, της δημοσίευσης προέχει η "προστασία των προσωπικών δεδομένων" και ο "πληροφοριακός αυτοκαθορισμός". Ο Μάγερ και οι εγγυήσεις της διαφάνειας μπερδεύονται με τον κ. Μάκη Τρανταφυλλόπουλο και τη Ζούγκλα του. Κι ας ορίζει το Σύνταγμα ότι οι πανεπιστημιακοί είναι "δημόσιοι λειτουργοί". Κι ας επιβάλλει ο νόμος ρητά τη δημοσιότητα στις διαδικασίες εκλογής και εξέλιξής τους για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Κι ας ορίζει το άρθρο 5 του ν. 2472/97 περί "δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα" ότι η δημοσίευσή τους επιτρέπεται και χωρίς τη συγκατάθεση του ενδιαφερομένου, όταν αυτό επιβάλλεται από το νόμο ή όταν αφορά την εκτέλεση έργου δημόσιου συμφέροντος ή έργου που εμπίπτει στην άσκηση δημόσιας εξουσίας και εκτελείται από δημόσια αρχή.
Ας μάθουν επιτέλους ότι η υπεράσπιση του δημοσίου και ακαδημαϊκού πανεπιστημίου δεν είναι κούφια λόγια. Το θέμα της διαφάνειας και την δημοσιότητας για όλες τις δραστηριότητες των ΑΕΙ θα αποτελέσει μια από τις αιχμές του πανεπιστημιακού κινήματος στη νέα πανεπιστημιακή χρονιά που ξεκινά.

Από την ''ΑΥΓΗ'' Η Πρωινή Εφημερίδα της Αριστεράς

ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ-ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Τα δέκα μέρη με τη χειρότερη περιβαλλοντική επιβάρυνση στον πλανήτη

Τα προβλήματα υγείας εξ αιτίας της περιβαλλοντικής ρύπανσης προκαλούν το 20% των θανάτων στις αναπτυσσόμενες χώρες, ενώ οι τοξίνες στο περιβάλλον απειλούν ένα δισεκατομμύριο πολίτες με δηλητηριασμούς, καρκίνους και μολύνσεις των πνευμόνων, καθώς και με τη γέννηση παιδιών με νοητική υστέρηση, σημειώνει σε έκθεσή του το ινστιτούτο Blacksmith, που δραστηριοποιείται για την προστασία του περιβάλλοντος. Το ινστιτούτο, που εδρεύει στη Νέα Υόρκη, παρουσίασε μια έκθεση για τις 10 πιο μολυσμένες τοποθεσίες στην Γη. Ανάμεσά τους είναι η πόλη Ντζερζίνσκ της Ρωσίας, όπου στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου παρασκευάζονταν χημικά όπλα, περιλαμβανομένου του Σαρίν. Σήμερα το προσδόκιμο ζωής στην πόλη φθάνει τα 42 έτη για τους άνδρες και τα 47 για τις γυναίκες.
Η περιοχή όπου βρίσκονται οι οικισμοί Ντάλνεγκορσκ και Ρούντναγια Πριστάν, στη Ρωσική Άπω Ανατολή, αντιμετωπίζουν επίσης σοβαρά προβλήματα λόγω της μόλυνσης από τον μόλυβδο που χρησιμοποιούνταν σε ένα παλιό χυτήριο και τη μεταφορά, χωρίς μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος, μολύβδου που εξορυσσόταν από ένα ορυχείο. Άλλη μια πόλη της Ρωσίας, η Νορίλσκ, που είχε ιδρυθεί ως στρατόπεδο εργασίας το 1935, βρίσκεται στον κατάλογο. Εκεί υπήρχαν χυτήρια χωρίς απολύτως κανέναν έλεγχο της μόλυνσης για το νικέλιο, τον χαλκό, τον μόλυβδο και το κάδμιο που χρησιμοποιούνταν.
Στη Μαϊλού Σου του Κιργιστάν, όπου υπήρχε ένα ορυχείο και εργοστάσιο επεξεργασίας ουρανίου, στα απομεινάρια των εγκαταστάσεων βρίσκονται ραδιενεργά απόβλητα που φθάνουν τα 1,96 εκατομμύρια κυβικά μέτρα. Τα επίπεδα της εκπεμπόμενης ραδιενέργειας είναι ιδιαίτερα υψηλά, ενώ υπάρχουν επίσης διεσπαρμένα βαρέα μέταλλα και δηλητηριώδεις ουσίες. Τα απόβλητα απειλούν την κοιλάδα Φεργκάνα, μια από τις πιο εύφορες και πυκνοκατοικημένες περιοχές της κεντρικής Ασίας.
Στο Τσέρνομπιλ, στην Ουκρανία, παρά το εν εξελίξει πρόγραμμα για τον περιορισμό της διαρροής ραδιενέργειας και της μόλυνσης από το δυστύχημα του 1986, τα υλικά που παραμένουν στο εργοστάσιο μολύνουν το έδαφος καθώς ανακυκλώνονται μέσω της βροχής, ενώ παραμένει ο κίνδυνος νέου δυστυχήματος.
Στην Κάμπουε της Ζάμπιας, μια από τις έξι πόλεις στη λεγόμενη "ζώνη του χαλκού", τα επίπεδα μόλυνσης του εδάφους από τα βαρέα μέταλλα είναι πολύ υψηλότερα των ανωτάτων επιτρεπομένων από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, αναφέρει το ινστιτούτο. Το μέσο επίπεδο μολύβδου στο αίμα κάθε παιδιού στην πόλη είναι 10 φορές πάνω από το επιτρεπόμενο επίπεδο στις ΗΠΑ, σημειώνει το ινστιτούτο Μπλάκσμιθ.
Στην Μπάχος δε Αϊνα της Δομινικανής Δημοκρατίας, όπου υπήρχε το εργοστάσιο ανακύκλωσης μπαταριών αυτοκινήτων Μεταλόχα που έκλεισε και μεταφέρθηκε το 1997, τα επίπεδα του μολύβδου είναι σε επίπεδο συναγερμού. Η μόλυνση προκαλεί δηλητηριασμούς από μόλυβδο ειδικά στα παιδιά. Το ινστιτούτο Μπλάκσμιθ αναφέρει ότι το 28% των παιδιών χρειαζόταν άμεση θεραπεία και ότι μόλις το 8% των παιδιών στην περιοχή είχαν επίπεδα μολύβδου στον οργανισμό τους κάτω από τα όρια του ΠΟΥ.
Στην πόλη Λα Ορόγια του Περού, μια πόλη των ορυχείων στις Άνδεις, ένα εργοστάσιο και χυτήριο που ανήκει στην αμερικανική εταιρεία Ντο Ραν ευθύνεται για τη μόλυνση της περιοχής με μόλυβδο, ενώ διαπιστώνεται ότι τα παιδιά έχουν υψηλά επίπεδα μολύβδου στο αίμα. Η μόλυνση αυτή συνδέεται με βλάβες στη νοητική ανάπτυξη των παιδιών. Η χλωρίδα στην περιοχή έχει καταστραφεί από τις τοξικές βροχές, όμως μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει καμία μελέτη για τη μόλυνση του εδάφους και τη μείωση της έκλυσης επικίνδυνων ουσιών. Η πόλη Λινφέν της επαρχίας Σανξί της Κίνας, στην καρδιά της βιομηχανίας εξόρυξης άνθρακα, θεωρείται μια από τις πιο μολυσμένες στη χώρα και οι κάτοικοι διαμαρτύρονται για το γεγονός ότι κάθε βράδυ πνίγονται από την αιωρούμενη σκόνη.
Στην πόλη Ρανιπέτ της Ινδίας η μόλυνση από απόβλητα των βυρσοδεψείων είναι επικίνδυνη για τους πολίτες της ευρύτερης περιοχής του Τάμιλ Ναντού. Τα απόβλητα μολύνουν ποτάμια και τους υδροφόρους ορίζοντες.
Ο διευθυντής του ινστιτούτου Μπλάκσμιθ Ρίτσαρντ Φούλερ σημείωσε ότι "το χειρότερο πρόβλημα είναι οι βλάβες που προκαλεί η μόλυνση στην ανάπτυξη των παιδιών. Αυτό βλάπτει το μέλλον των χωρών αυτών".
Ο Φούλερ πρόσθεσε ότι οι ΗΠΑ δραστηριοποιήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες για τον περιορισμό της μόλυνσης και καμία αμερικανική πόλη δεν εισήλθε στον κατάλογο των 10 πιο μολυσμένων περιοχών παγκοσμίως. "Το Πίτσμπεργκ πριν από 20 ή 30 χρόνια θα βρισκόταν πιθανότατα στην ίδια θέση με μερικές από αυτές τις περιοχές, αλλά έγινε ξανά ένα όμορφο μέρος" σημείωσε. Πρότεινε διεθνή χρηματοδότηση και εκπαιδευτικά προγράμματα για τις χώρες που αντιμετωπίζουν τα σοβαρότερα προβλήματα μόλυνσης, ώστε να τα αντιμετωπίσουν το ταχύτερο.

Σχολείο. Φροντιστήρια. Εξετάσεις.

Σχολείο. Φροντιστήρια. Εξετάσεις.
Ποιος ελεύθερος χρόνος; Ποια ζωή;

Και ξαφνικά νιώθεις απελευθερωμένος. Μπαίνεις στο πανεπιστήμιο. Πιθανώς όχι εκεί που ήθελες. Και σε υποδέχονται χαμογελαστοί οι «καλύτεροί σου φίλοι». Σου σφίγγουν το χέρι, σε καλούν σε πάρτυ. Στα προσφέρουν όλα απλόχερα, «χωρίς αντάλλαγμα». Σου αποκρύπτουν την πραγματική κατάσταση. Την υποβάθμιση των σπουδών, την έλλειψη υποδομών, το αβέβαιο μέλλον. Και οι κυβερνήσεις χειροτερεύουν την κατάσταση. Η εκπαίδευση αντιμετωπίζεται σαν εμπόρευμα και οι ρυθμοί σπουδών αρχίζουν να θυμίζουν λύκειο. Πρέπει να πάρεις το πτυχίο γρήγορα.. Να κάνεις και μεταπτυχιακό γρήγορα. Ξανά εξετάσεις,εξετάσεις...
Για να δουλέψεις για 700 το μήνα. Χωρίς δικαιώματα. Χωρίς φωνή. Αλλά αυτό δε θα στο πούνε. Δεν το γράφουν στους φανταχτερούς μπλε και πράσινους φακέλους τους.
Ούτε για τους αγώνες για δημόσια δωρεάν παιδεία και μια καλύτερη ζωή θα σου πουν. Αλλά δεν μπορούν να τους κρύψουν. Συμμετείχε η αδερφή σου. Το έζησαν οι φίλοι σου. Το είδες και μόνος σου. Οι νέοι πλέον δε συμβιβάζονται.
Τι καταφέραμε; Νικήσαμε! Σταματήσαμε την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Μπλοκάρουμε την εφαρμογή του αυταρχικού νέου νόμου πλαίσιο που θέλει να κάνει τα ΑΕΙ επιχειρήσεις. Κόντρα στη συναίνεση των δύο μεγάλων κομμάτων. Κλείσαμε τα αυτιά μας στη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ, στους υποστηρικτές τους στα πανεπιστήμια. Αυτούς που σήμερα σου σφίγγουν το χέρι χαμογελώντας. Διαλέξαμε το δρόμο της αξιοπρέπειας. Αντέξαμε στη βία. Και της αστυνομίας και των ΜΜΕ. Και δε νικήσαμε μόνο για το άρθρο 16. Καταργήσαμε ολόκληρη τη συνταγματική αναθεώρηση. Που θέλει να αποχαρακτηρίσει δασικές εκτάσεις αλλάζοντας το άρθρο 24. Σπάσαμε τη δικομματική συναίνεση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ . Και τώρα αποδεικνύεται η σημασία αυτής\n της νίκης. Τώρα που κάψανε τη μισή Ελλάδα. Τώρα που άφησαν 67 ανθρώπους αβοήθητους να καούν.Και δεν ήταν ασύμμετρη απειλή. Ήταν οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν εδώ και τόσα χρόνια για το περιβάλλον. Ήταν οι προτεραιότητες που τέθηκαν από την κυβέρνηση, καθώς ο κ.Πολύδωρας αντί να μεριμνά για την πρόληψη των πυρκαγιών, αποδιδόταν σε μία χωρίς προηγούμενο συκοφάντηση του φοιτητικού κινήματος και της Αριστεράς.Όμως εμείς δεν θα τους επιτρέψουμε να εμπορευματοποιούν κάθε δημόσιο αγαθό. Δεν θα τους αφήσουμε να κάνουν και τον τελευταίο ελεύθερο χώρο τσιμέντο. Γιατί πλέον μπορούμε να νικάμε! Ξέρουμε να νικάμε!Μας αξίζει. Κόντρα στη συναίνεση των δύο μεγάλων κομμάτων. Κλείσαμε τα αυτιά μας στη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ, στους υποστηρικτές τους στα πανεπιστήμια. Αυτούς που σήμερα σου σφίγγουν το χέρι χαμογελώντας. Διαλέξαμε το δρόμο της αξιοπρέπειας. Αντέξαμε στη βία. Και της αστυνομίας και των ΜΜΕ.
Και δε νικήσαμε μόνο για το άρθρο 16. Καταργήσαμε ολόκληρη τη συνταγματική αναθεώρηση. Που θέλει να αποχαρακτηρίσει δασικές εκτάσεις αλλάζοντας το άρθρο 24. Σπάσαμε τη δικομματική συναίνεση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ .
Και τώρα αποδεικνύεται η σημασία αυτής της νίκης. Τώρα που κάψανε τη μισή Ελλάδα. Τώρα που άφησαν 67 ανθρώπους αβοήθητους να καούν. Και δεν ήταν ασύμμετρη απειλή. Ήταν οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν εδώ και τόσα χρόνια για το περιβάλλον. Ήταν οι προτεραιότητες που τέθηκαν από την κυβέρνηση, καθώς ο κ.Πολύδωρας αντί να μεριμνά για την πρόληψη των πυρκαγιών, αποδιδόταν σε μία χωρίς προηγούμενο συκοφάντηση του φοιτητικού κινήματος και της Αριστεράς.
Όμως εμείς δεν θα τους επιτρέψουμε να εμπορευματοποιούν κάθε δημόσιο αγαθό. Δεν θα τους αφήσουμε να κάνουν και τον τελευταίο ελεύθερο χώρο τσιμέντο. Γιατί πλέον μπορούμε να νικάμε! Ξέρουμε να νικάμε!


Μας αξίζει ένα δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο.
Μας αξίζει να έχουμε πτυχία με πλήρη επαγγελματικά δικαιώματα. Μας αξίζει μια ζωή με ελεύθερους χώρους και με πράσινο. Διαλέγουμε να αντιστεκόμαστε συλλογικά με όπλο την αξιοπρέπεια μας και την ενότητα στη δράση...

Διαλέγουμε το δρόμο της αμφισβήτησης!